Bericht 5

Hello boys and girls,
Ik ben op dit moment in Newton, Kansas. De laatste keer dat we elkaar spraken was ik in Chester aan de Mississipi. Chester is 'so called' Popeye city. Ze hebben een Popeye museum met de grootste hoeveelheid verschillende blikjes spinazie ter wereld, grappig....moesten we natuurlijk heen om wat krachten op te doen. Daarna de Mississipi river over, dit keer via een brug. Chester was ook een van de plekken waar in het verleden heel veel negers de slavernij trachtten te ontvluchten door de rivier over te zwemmen op zoek naar hun vrijheid. Zij werkten op de plantages in Illinois. Gelukkig voor mij is er nu een brug. Daarna kwamen voor mij de Ozarks, een nieuw gebergte na de Appalachen. Deze bergen waren een stukje makkelijker te verteren dan de Appalachen. Toch waren ook hier de percentages niet misselijk. We fietsen nu door het redelijk vlakke terrein in Kansas, alhoewel helemaal vlak is het nooit. De belangrijkste factor hier is de wind. Het is zo open en zo wijd, dat als je de pech hebt van tegenwind dan heb je ook echt een
probleem. Het kan hier zo verschrikkelijk hard waaien dat je haast niet vooruit komt. In Kansas moeten maar liefst 900 km afgelegd worden. Dit is ook de staat van de tornado's. De kans dat we er een te zien krijgen is niet zo groot, omdat het tornadoseizoen nog niet echt is aangebroken. Wel hebben ze een paar weken terug enorme overstromingen gehad. (zes inch water op een dag) Hele wegen waren onbegaanbaar geworden. Gelukkig voor ons is het water weer gezakt en kunnen we gewoon doorfietsen. Sommige kleinere wegen staan nog wel onder water, maar tot nu toe hoeven we daar niet langs. Je ziet wel bij riviertjes aan de modder op de bomen en struiken hoe hoog het water gestaan heeft. Vandaag hadden we een weg van een kaarsrechte streep van 80 km met verder niks, geen plaatsjes, geen mensen, helemaal niks, alleen maar
landerijen,...heeft toch ook wel iets! De laatste weken zie je een verschuiving in onze overnachtingsmogelijkheden. De eerste weken waren dit vooral scholen (zijn nu dicht) en kerken. De laatste weken zijn het vooral cityparks, vaak met een prachtig grasveld, douches en een zwembad, geheel gratis voor TransAmbikers! en Courthouses. Veel kleine plaatsjes hebben een Courthouse, waar o.a. de plaatselijke sheriff huist ........nou een veiliger plek om je tent op te slaan is er niet zou ik zo zeggen. Je mag gebruik maken van de aanwezige wc's, etc. Vaak is er ook een kleine gevangenis aan verbonden. Hier zitten mensen vanwege kleine vergrijpen. Je ziet ze vaak langs de weg, papiertjes prikken in oranje gevangenispakjes!...ze zijn verder niet gevaarlijk. Als je bij zo'n Courthouse aankomt zie je soms een paar van die oranje pakjes vergezeld van de sheriff voor de deur zitten, om b.v. een sigaretje te roken.
Toch zijn mijn contacten met de locale 'heilige Hermandad' niet helemaal vlekkeloos verlopen. Iedereen die mij kent weet dat een beetje Spuij vroeg of laat wel eens een akkefietje met het officiele gezag heeft.....Vorige week kwamen we (ik zeg we, omdat ik op dit moment met het tandemstel uit Atlanta opfiets)in Summerville, ergens in Missouri. Volgens onze map was hier niet zoveel voor handen. Vermeld werd dat we naar overnachtingsmogelijkheden moesten vragen op het Stadshuis. Daar werd ons vriendelijk uitgelegd dat we konden kamperen in het citypark, dus wij daarheen. Het zag er niet echt geweldig uit, een ietwat smoezelig vijvertje, een paar bankjes, beetje smerige wc's en dat was het dan. We besloten onze tentjes op te zetten naast die vijver. Het was ons overigens niet precies duidelijk waar het park ophield en waar privegrond begon. Er stonden behoorlijk wat huizen. Na het opzetten van de tentjes besloot ik ff voor de lol op een schommel te plaats te nemen. Komt er een kerel z'n huis uit, z'n veranda op terwijl hij mij toeroept: 'What's the deal, buddy'. Was het zijn schommel, wist ik veel, ik dacht dat het een parkschommel was, anyway, ik met die vent praten, excuses aanbieden, etc. Z'n vrouw kwam er ook bij. 'Ja,' zegt z'n vrouw, 'we hebben de laatste tijd nogal wat last van die fietsers, ze laten steeds hun rotzooi hier slingeren, etc'. Nou heb ik persoonlijk nog nooit zoveel rotzooi om me heen gezien als juist in dit land, maar goed ik leg hen uit dat wij niet zo zijn. Ik vraag of ze er verder bezwaar tegen hebben dat wij hier staan. 'Niet echt',is het antwoord, maar toch heb ik er geen goed gevoel over. Ik besluit verder te gaan met wat gedaan moet worden. Ook trek ik achter de bosjes ff wat anders aan, want ik wil na afloop altijd zo snel mogelijk uit die fietsbroek. Daarnaast heb ik een waterpomp 'uit het zicht' ontdekt en ik besluit me te wassen, ook altijd lekker na afloop. Dan terug naar m'n tentje. Komt er na verloop van een kwartier een dikke SUV aanrijden. Stapt er kerel uit met een donkere zonnebril, die eerst naar het ouwe stel (van die schommel)op de veranda gaat en daarna mijn kant opkomt. Is het een deputy, zeg maar het hulpje van de plaatselijke sheriff. Hij vraagt naar mijn naam en mijn I.D. (paspoort) ´Wat is er aan de hand´, vraag ik. ´Wel´, zegt hij ´de lady overthere heeft mij gebeld met de mededeling dat er bikers zijn in het citypark die naakt in de vijver zwemmen´. SHIT denk ik, rotwijf, achter mijn rug om die sheriff bellen met dit verhaal. ´Nee´ zeg ik ´natuurlijk heb ik niet in deze modderpoel gezwommen, ik heb me alleen wat opgefrist bij die pomp daar´. Het ziet er bepaald serieus uit, want ondanks dat ze de grootste pornoindustrie ter wereld hebben, zijn ze zo preuts als de pest hier en is iets met naakt zo ongeveer het ergste wat je hier kan doen, naast moord. Hij vraagt mij op het gras te gaan zitten. Het stel waar ik mee opfiets moet eerst mee naar de SUV voor ondervraging. Daarna moet ik mee en in de SUV plaatsnemen. Hij gaat door met vragen stellen, waarbij hij steeds aantekeningen maakt in een klein notitieboekje. Hij vraagt: ´heb je je hier ook omgekleed in het openbaar,etc´. ´Nee´, zeg ik, ik red me eruit door te zeggen dat ik me in dat smerige wc-hokje heb omgekleed en dat ik verder alleen wat gepoedeld heb bij de pomp. Ik zie dat de sheriff met trillende hand zit te schrijven. Hij is nerveus. Dan zegt hij: 'Hoe is de politie georganiseerd in Holland'. Ik leg hem het uit. 'Nou' zegt'ie 'hier is de sheriff het allerbelangrijkste plaatselijke gezag en ........die man waar jij woorden mee had over die schommel is de ex-sheriff' (met pensioen dus) O jee. Ik doorzie de voor hem sociaal gecompliceerde situatie en snap zijn probleem. 'Ja' zeg ik, het is mij duidelijk: mevrouw verzint gewoon een verhaal, omdat zij ons hier helemaal niet wil hebben. Dat denk ik ook ,zegt hij. Als ik de deputy voorstel op te breken en te vertrekken is hij zeer opgelucht. Hij zat duidelijk met de situatie in zijn maag, waarbij wellicht ook zijn baantje op het spel stond....We hebben ons boeltje dus maar ingepakt en zijn uiteindelijk op een heel leuk ander plekje terecht gekomen....Onderweg daarheen zag ik mijzelf in gedachten al papiertjes prikken langs de weg in een oranje pakje, voor de komende twee maanden!!!!!Naast alle andere hele leuke vriendelijke amerikanen, waren dit de eerste 'asholes' die we zijn tegen gekomen......valt mij zeer mee!
Deze week hopen we Kansas af te maken en dan gaan we de Rocky's in........ik verheug me er erg op, want dat moet volgens mij het hoogtepunt worden.
Voor nu tot de volgende keer maar weer en voor een ieder die nog met vakantie gaat, veel plezier en wees voorzichtig,........groet peet